Wat voor leider wil jij hebben? Die vraag uit het veranderkrachttraject liet Karlien Hoenderdos van het Udens College reflecteren op haar eigen leiderschap. “Ik realiseerde me dat ik moet openstaan voor feedback.”
Coachgesprekken
Karlien, muziekdocent en onderwijsontwikkelaar op het Udens College, ging in 2017 de uitdaging aan om één hechte vaksectie te maken van de vakken muziek, ckv, beeldende vorming en ‘zoom’ (over 21e-eeuwse vaardigheden). Haar nieuwe sectiegenoten keken allemaal anders naar deze organisatorische verandering. In een Veranderkrachttraject ontdekte Karlien dat ze vaak op hen voorloopt. “Vooral de coachgesprekken over mijn missie lieten me inzien waarmee ik bezig ben, hoe ik het aanpak en wat ik beter of anders kan doen.”
“De coachgesprekken lieten me zien wat ik beter of anders kan doen”
Groeien als team
Karlien wist van zichzelf dat zij graag dingen uitzoekt, oplost en doet.
“Maar om als team te groeien en een visie te formuleren, moet je juist de samenwerking opzoeken.” Uit eigen ervaring herkende Karlien de behoefte om met méér leraren een team te vormen: zeven jaar lang had zij als muziekdocent slechts één vakcollega gehad. “Maar de collega’s van beeldende vorming hadden die behoefte bijvoorbeeld minder, want zij waren al sterk verbonden.”
Openstaan voor feedback
Door de manier waarop de coach van het Veranderkrachttraject vragen stelde, haalde hij de kern uit de antwoorden van Karlien. “Dat gaf richting. Ik realiseerde me bijvoorbeeld dat ik het belangrijk vind dat mijn leidinggevende openstaat voor feedback. Daardoor werd ik me ervan bewust dat ik zelf ook feedback moet kunnen ontvangen.” Die feedback kwam toen ze de contouren van haar visie op de toekomst van de vaksectie op papier had gezet.
Niet te snel vooruit
Karlien: “Een collega zei dat ik bij wijze van spreken vijf stappen had gezet, terwijl de rest de eerste stap nog moest laten bezinken. Dat was confronterend, maar ook goed. Het stelde me in staat te vragen wat mijn collega’s nodig hebben en welke stappen ze wél kunnen zetten. Tegelijkertijd besefte ik dat ik mijn enthousiasme moet temperen en niet te snel vooruit moet willen.” Karlien vond het waardevol te leren hoe ze kan samenwerken om haar doelen te bereiken. Tijdens het Veranderkrachttraject en een opleiding die ze later volgde, leerde ze ook dat veranderen tijd kost.
Voorwaarden voor succes
Daarnaast merkte ze dat goede communicatie en het gebruik van de juiste taal voorwaarden voor succes zijn. “Je moet helder hebben waar je naartoe wilt en dat goed formuleren. Het kan voor mij wel duidelijk zijn, maar dat betekent niet dat het voor de rest van het team duidelijk is.” De sectie zit nog midden in het veranderingsproces. Samen met de leraren probeert Karlien de balans te vinden in de nieuwe situatie. Langzamerhand ziet zij dat de nieuwe vaksectie een team wordt.
Sterke presentatie
Een mooi voorbeeld is de organisatie van de Open Dag. In de ‘oude’ situatie hielden de leraren zich daar elk vanuit hun eigen vak mee bezig. Karlien: “Nu hebben we samen laten zien welke creatieve vakken er zijn. Daardoor konden we ons sterker presenteren.” Ook organisatorisch merkt het team verschil. Leraren wisselen meer kennis en ervaringen uit, maar hebben ook meer te bespreken in dezelfde tijd. Karlien: “Dat moet efficiënter dus. Sommige leraren geven meerdere creatieve vakken. Als we die qua administratie en budget hetzelfde organiseren, moeten we meer tijd en ruimte overhouden voor de inhoud.”
“De betrokkenheid geeft energie om door te gaan”
Blijven reflecteren
Voor Karlien persoonlijk is er ook veel veranderd. “Ik heb geleerd dat ik meer van mezelf moet laten zien en met mensen in gesprek moet gaan. Ik moet eraan denken dat ik om feedback blijf vragen. Dat is nog geen automatisme.” Karlien blijft kritisch naar zichzelf kijken en probeert zich regelmatig af te vragen of een andere aanpak beter werkt. Blijven werken aan de ‘teamspirit’ vindt zij belangrijk. “Laatst vroeg een collega of we niet eens met z’n allen iets leuks moeten gaan doen. Dan merk je dat er betrokkenheid is en dat geeft energie om door te gaan.”
Fotobijschrift: Karlien Hoenderdos van het Udens College