Hoe zorg je dat leerlingen gemotiveerd blijven, ook wanneer ze jouw vak volgend jaar laten vallen? Op het Christelijk College Groevenbeek hebben ze een manier bedacht om ook die leerlingen te bedienen. Natuur- en scheikundedocent Ilse van der Schatte Olivier legt uit hoe dit eruit ziet voor haar vak.
Kwijtraak
Ilse merkte dat het lastig was om zowel de leerlingen te bedienen die in havo 4 doorgingen met nask, als de leerlingen die het vak zouden laten vallen. “Met de leerlingen die natuur- en scheikunde in hun profiel hebben, wil ik verdiepende stof behandelen en hen alvast voorbereiden op de stof die bij scheikunde en natuurkunde in havo 4 aan bod komt. Maar een andere groep leerlingen kiest die vakken helemaal niet, dus waarom zouden zij zich moeten verdiepen in thema’s als koolstofchemie en zouten? Ik wil voorkomen dat ik die leerlingen kwijtraak”, legt Ilse uit.
Bedienen
Een werkgroep op Christelijk College Groevenbeek bedacht een manier om beide groepen te bedienen. Havo 3-leerlingen die doorgaan met een vak kunnen alvast een begin maken met de stof die in havo 4 behandeld gaat worden. Leerlingen die dit vak laten vallen, krijgen een opdracht waarbij ze dat vak in de dagelijkse praktijk kunnen ervaren. Deze differentiatie wordt op dit moment toegepast voor natuurkunde, scheikunde en wiskunde.
Dagelijks leven
Ilse: “De groep die in havo 4 doorgaat met natuur- en scheikunde, gaat aan de slag met complexere formules, grotere getallen, koolstofchemie en zouten. Met de andere leerlingen behandelen we de praktische kant van nask, waar je in het dagelijks leven mee in aanraking komt. Denk aan straling in een ziekenhuis, levensmiddelentechnologie of schoonmaken.”
Maar hoe dan?
De verschillende havo 3-klassen krijgen op dinsdagochtend tegelijkertijd les. Leerlingen die natuur- en scheikunde in hun profiel hebben, volgen instructie bij de ene docent; leerlingen die het laten vallen, gaan naar een andere docent voor hun instructie. Op de overige nask-uren werken ze zelfstandig verder in hun eigen klas. Er wordt gewerkt met studiewijzers, zodat leerlingen voor elke route weten wat van hen verwacht wordt en waar ze hun instructie kunnen volgen.
Wat betekent dit voor de docent?
Ilse: “Tijdens de instructieles op dinsdagochtend heb je als docent leerlingen in je klas die je niet goed kent. Hierbij ben je verantwoordelijk voor het kennisaanbod. Op de andere uren zitten je ‘eigen’ leerlingen in je klas zelfstandig te werken of geef je uitleg. Dit betekent dat leraren beide onderwerpen moeten voorbereiden, want in elke klas zitten zowel leerlingen die het vak in hun profiel hebben als leerlingen die het laten vallen. Maar het levert zoveel op. Je hebt niet meer de groep die je verliest, omdat ze niet verder gaan met jouw vak. En je hebt niet meer dat de groep die wél wil, te weinig uitdaging heeft.”
Wat levert het op voor de leerling?
Leerlingen worden meer aangesproken op hun behoefte en er wordt een beroep gedaan op hun verantwoordelijkheid. Ilse: “Ze vinden het fijn dat ze datgene leren wat op hun profiel aansluit en dat ze zich kunnen voorbereiden op het volgende schooljaar. Ze zijn beter aan het werk te krijgen en behalen goede resultaten. Maar in het begin voelden sommige leerlingen zich wat onveilig als ze uit hun eigen klas weg moesten om bij een andere docent uitleg te krijgen. Of ze konden niet direct het juiste lokaal vinden voor hun uitleg. Bij natuurkunde brengen we deze differentiatie daarom nu aan binnen het eigen lokaal.”
